Dlaczego jedno dziecko rozumie matematykę, a drugie nie?

Dlaczego najzwyklejsi rodzice nagle w wieku trzech lat rodzą dzieci, które malują obrazy?

A jak nie przegapić geniuszu swojego dziecka?

Chociaż mówią, że natura opiera się na dzieciach geniuszy, to nieprawda.

Tak, utalentowani ludzie niekoniecznie rodzą dzieci utalentowane w tej samej dziedzinie. Ale prawie wszyscy geniusze mają utalentowanych krewnych. Niezwykłe zdolności można znaleźć zarówno u wcześnie rozwijających się dzieci, jak iu tych, które w dzieciństwie w ogóle nie błyszczały. Dlatego pierwszą wskazówką, która pomoże Ci dowiedzieć się, czy dziecko jest uzdolnione, czy nie, jest analiza dziedziczności.

Jak określić zdolności dziecka?

Rodzice jako pierwsi dostrzegają uzdolnienia dziecka, choć nie zawsze jest to łatwe, gdyż nie ma stereotypu uzdolnień – każde dziecko wyraża siebie i swoje możliwości na swój własny sposób. Najczęściej uzdolnienia pozostają niezauważone w rodzinach, w których dziecko jest pierwsze lub jedyne, lub gdzie wszystkie dzieci mają różne zdolności, a bardziej uzdolnione dziecko jest postrzegane jako zwyczajne.

A co z samymi dziećmi?

W przypadku niektórych utalentowanych dzieci zrozumienie własnych różnic może pojawić się wcześnie. W przypadku innych pierwsza świadomość swoich specjalnych zdolności pojawia się w szkole i towarzyszy jej nieuniknione porównywanie się z innymi dziećmi.

Oznaki uzdolnień u dziecka w wieku poniżej trzech lat

Jednym z najwcześniejszych wskaźników uzdolnień jest zdolność koncentracji na jednej czynności. I doprowadź to do perfekcji. Nie myśl, że prefekcjonizm jest zarezerwowany tylko dla dorosłych. Wysoka pasja do pracy i chęć doprowadzenia wszystkiego do perfekcji to cechy utalentowanych dzieci.
Ciekawość. Wszechogarniająca ciekawość! Największa siła zdolnych dzieci.
Zdolne dzieci zawsze odnoszą sukcesy w biznesie, który rozpoczynają, a niektóre osiągają znakomite wyniki. Kolejny rzadki przypadek.
Świetne poczucie humoru. Dzieci widzą tak dużo, ich wyobraźnia jest tak bujna, są tak aktywne — i dlatego odkrywają wokół siebie tyle absurdalnych i zabawnych rzeczy.
Eksperyment: Jak sprawdzić talent dziecka?

Doświadczenie z muzyką

Cudowne dziecko różni się od zwykłego dziecka szczególnymi cechami pamięci: płynnością, elastycznością, oryginalnością, dokładnością, kompletnością.

Spójrzmy na przykład muzyki. Dziecko bawi się klockami i śpiewa piosenkę.

Zwykłe dziecko śpiewa to samo zdanie, powtarzając je nieskończoną liczbę razy.
Osoba obdarowana, kończąc jedną melodię, przechodzi do następnej.
Włącz muzykę

Zwykłe dziecko nie przestaje bawić się klockami i nadal śpiewa swoją piosenkę.
Osoba obdarowana zatrzyma grę, przestanie śpiewać, wysłucha melodii i zaśpiewa.
Oglądać

Zwykłe dziecko śpiewa tylko to, co mu śpiewasz ty lub jego babcia.
Utalentowany nuci melodie własnej kompozycji.
Słuchać

Zwykłe dziecko zawsze śpiewa tak samo i nie improwizuje.
Zdolny interpretuje melodie i zmienia głosy: czasem śpiewa jak mysz, czasem jak babcia. Albo przyspiesza, a potem zwalnia.
Zwykły dzieciak będzie przerywał melodię przy zmianie czynności (np. aby przynieść kolejną porcję kostek)
Obdarowanej osobie nie będzie przeszkadzać, ale zrobi wszystko w tym samym czasie.

Obszary talentów

Podejrzewasz więc, że Twoje dziecko ma wybitne zdolności… W jakim obszarze?

Lingwistyczny;
Musical;
Logiczno-matematyczne;
Przestrzenny (bardzo podobny do matematycznego, ale jeśli w matematyce operujemy obiektami abstrakcyjnymi, to tutaj operujemy obiektami rzeczywistymi);
Kinestetyka ciała (wysoka jakość i szybkie kształtowanie umiejętności motorycznych, w tym umiejętności motorycznych).
Talenty dziecięce różnią się między sobą rodzajem uzdolnień, strukturą i formą manifestacji, w zależności od płci, wieku i indywidualnych doświadczeń psychicznych dziecka. I możliwe jest, że matka, rodzice i rodzina nie będą w stanie poradzić sobie z takim zadaniem, jak rozpoznanie talentu dziecka. Ale tym, co z pewnością będzie wskazywać na uzdolnienia, jest pasja i zamiłowanie dziecka do tej czy innej aktywności.

Wrodzony talent dziecka objawia się tym, że ono samo szuka możliwości zmiany wrażeń w jakimś obszarze. Interesuje go każda konkretna informacja. Doświadcza radości z procesu, z działania, zupełnie nie interesując się rezultatem. Jeśli ty, nauczyciel lub inni dorośli pracujący z dzieckiem, którymi się kieruje, zastąpicie mu cel, zastępując proces zamiast wyniku, wówczas talent dziecka zaniknie. Jak to mówią: nie łowij dla dziecka, daj mu wędkę!

Dziecko powinno czerpać największą przyjemność ze sposobu, w jaki wykonuje swoją pracę.

2 strategie pracy z dziećmi zdolnymi

Przyspieszenie polega na tym, że dziecko otrzymuje więcej wiedzy z zakresu swoich uzdolnień niż zwykli rówieśnicy. Jednocześnie cudowne dziecko aktywnie rozwija specjalne umiejętności, które służą przejawom talentu.

Strategia wzbogacania przynosi rezultaty dopiero w wieku szkolnym. Nie oddziela dziecka od rówieśników. Dodatkowa praca sprawia, że ​​podczas zajęć dziecko nie otrzymuje nowych informacji, lecz bardziej złożony materiał. Główną uwagę przywiązuje się nie do poszerzania horyzontów, ale do rozwijania zainteresowań kreatywnością.

Co muszą zrobić rodzice:

Stwórz bezpieczny, przytulny świat dla swojego dziecka.
Wspieraj kreatywność swojego dziecka i empatię wobec niepowodzeń. Unikaj dezaprobującej oceny prób twórczych Twojego dziecka.
Bądź tolerancyjny wobec dziwnych pomysłów i szanuj ciekawość, pytania i myśli swojego dziecka. Staraj się odpowiadać na wszystkie pytania, nawet jeśli wydają się bardzo nietypowe.
Zostaw dziecko w spokoju i pozwól mu, jeśli chce, robić swoje.
Pomóż dziecku nauczyć się budować własny system wartości, aby mogło szanować siebie i swoje idee, a także inne idee i ich nosicieli.
Pomóż mu przeżyć rozczarowanie i zwątpienie (patrz punkt 1), gdy zostaje sam w procesie twórczych poszukiwań niezrozumiałych dla rówieśników.
Pomóż swojemu dziecku rozpoznać w sobie osobowość twórczą.
Wspieraj rozsądne awanturnictwo swojego dziecka, nie wyrzucaj mu, jeśli w procesie uczenia się opiera się na ryzyku i intuicji.
Stwórz atmosferę niezbędną do kreatywności.
Pamiętaj, aby spróbować znaleźć swojemu dziecku przyjaciela w tym samym wieku i o tych samych umiejętnościach: ważne jest, aby uczeń miał przyjaciela. Wiedz, że jeśli dziecko w wieku przedszkolnym jest zbyt zainteresowane swoimi zajęciami i nie ma przyjaciół, oznacza to, że nie znalazło sobie równego.
Test dla rodziców

Mówią, że geniusz to nie tyle prezent, ile sprawdzian. I to nie tylko dla zdolnego dziecka, ale przede wszystkim dla Ciebie, całej Twojej rodziny.

Znacie tę teorię, że dziecko samo wybiera, w której rodzinie się urodzi? Musi coś rodzicom wytłumaczyć, czegoś go nauczyć. Podobno życie po prostu nie ma innego sposobu, jak popychać dorosłych i zmuszać ich do myślenia o ukochanym, ważnym dziecku. („Czy czytałeś Błękitnego ptaka”?)

„To jest bajka. Wierzyć w to oznacza wierzyć w los, karmę itp., a życie jest pragmatyczne i materialne” – powiesz i będziesz miał rację, ale nie do końca. Czy ci się to podoba, czy nie, takie podejście pozwala spojrzeć na swoje dzieci jak na zagadkę, odnajdując klucz, do którego możesz lepiej poznać siebie. I w ogóle wymyślanie i poznawanie dziecka, a nie tylko życie obok niego, zaspokajanie jego podstawowych potrzeb, czyż nie jest to podejście, do którego każdy dąży? Po prostu nie jest to możliwe dla każdego.

Czy wyjątkowe zdolności dziecka nie są powodem, aby przyjrzeć się sobie bliżej?