Pat Sek był więziony jako dziecko. Faktem jest, że właściciele niewolników docenili jego sylwetkę i atrakcyjny wygląd. Z tego powodu postanowiono uczynić z mężczyzny zapładniacz wszystkich kobiet, które były w niewoli. Oczywiście wszystko działo się siłą — nie było wzajemnego pragnienia. Roque José Florencio miał do spełnienia tylko jedną rolę, do żadnej innej pracy nie był powołany.

Po 40 latach mężczyźnie udało się wyjść na wolność. Pata Seka nie mógł uwierzyć, że teraz jest odpowiedzialny za swoje życie. Historia jego życia wstrząsnęła wszystkimi.

Wszystko wydarzyło się w Brazylii w 1828 roku. Roque José miał 12 lat, kiedy znalazł się na targu niewolników. Kupił go właściciel gruntu. Właścicielka uznała, że ​​Pata Seka będzie doskonałym inseminatorem, gdyż jest wysoki, dostojny i przystojny.

Naturalnie Roque nie miał prawa zakładać własnej rodziny. Zmuszono go do kontaktów z niewolnikami siłą – nic nie działo się z jego własnej woli. Dlaczego właściciel terenu to zrobił? Potrzebował wielu młodych niewolników, którzy z biegiem lat mogliby zastąpić starych robotników. Starsi ludzie nie byli w stanie udźwignąć wymaganej ilości pracy.

Właściciele niewolników często tak robili, aby nie wydawać pieniędzy na zakup nowych niewolników. Specjalnie kupili silnego inseminatora, ponieważ wierzyli, że wytrzymałość i sprawność fizyczna zostaną odziedziczone. Poza tym panowała opinia, że ​​tacy dostojni mężczyźni z pewnością urodzą chłopców, którzy za dziesięć lat będą gotowi do ciężkiej pracy fizycznej. Roque był również płodny, a tego właśnie potrzebował właściciel.

Nie da się zliczyć, ile kobiet miało z nim relacje. Według wiarygodnych źródeł mężczyzna ma około 249 dzieci. Wszyscy pracowali później na plantacjach lub zostali sprzedani innym właścicielom ziemskim.

Przez całe 40 lat Roque marzył tylko o wolności. Musiał wykonywać wszystkie polecenia właściciela, aby nie wpaść w gniew.

Jeśli ktoś dobrze wykonał swoją pracę, właściciel ziemski go nagradzał. Insemator mógł sam pojechać do miasta. Jednak pewnego dnia zaufanie właściciela nie okazało się uzasadnione, bo Pata Seka chciał uciec, więc przestali go wypuszczać.

Mężczyzna wciąż wierzył, że pewnego dnia stanie się wolny. Aktywnie pomagał innym niewolnikom w ucieczce z gospodarstwa, bo mieli większe szanse na ucieczkę. Pat Sek był szanowany przez wszystkich i nazywany był także symbolem sprawiedliwości. Roque był nie tylko przystojny, ale także miał niesamowity umysł, więc zawsze myślał przyszłościowo.

Chłopaki, którym udało się uciec, stworzyli specjalne wioski. Zrozumieli, że jeśli się zjednoczą, będzie szansa na zbawienie.

W 1888 roku Roque został zwolniony, ponieważ Brazylia przyjęła ustawę znoszącą niewolnictwo. Były właściciel dał mu działkę w nagrodę za dobrą pracę. Pata Seka otworzył własną farmę, gdzie uprawiał trzcinę i uprawiał rapaduru. Nie miał jednak pieniędzy na ogrodzenie, więc sąsiedzi zajęli część terytorium.

Najważniejsze jednak, że Roque Jose potrafił sam pokierować swoim życiem. Zaręczył się z kobietą, którą poznał będąc jeszcze niewolnikiem. Z małżeństwa urodziło się dziewięcioro dzieci. Dzięki aktywnej „pracy” w niewoli Pata Seka jest przodkiem 30% populacji swojego rodzinnego miasta.

Poza tym mężczyzna ma też długą wątrobę. W swoje 130. urodziny bawił się i opowiadał o swoich planach. Jednak jego życie odebrał przypadek – mężczyzna stanął na gwoździu i wkrótce zmarł na śmiertelną chorobę (tężec).

Roque zmarł w 1958 r. Przetrwał niewolę i mógł choć trochę żyć na wolności. W jego ostatniej drodze towarzyszyły mu tysiące ludzi, ponieważ uważano ich za osobę szanowaną. Los przygotował dla niego wiele prób, ale najważniejsze, że nigdy nie stracił nadziei i wierzył w swoją wolność.