Na początku lat dziewięćdziesiątych Mohammed Maktoum, czyli skrócone imię emira Dubaju, zakochał się w Greczynce Zoe Grigarocus.

Nie mając zamiaru wprowadzać kobiety do swojego haremu, zawarł z nią „nikah-muta”, tymczasowe małżeństwo w islamie. Zoja dała emirowi piękną córkę, Krystynę. Mieszkała z matką w Foggy Albion i otrzymała europejskie wykształcenie i wychowanie. Spośród religii Christina pod wpływem matki wybrała chrześcijaństwo.

Przez wszystkie lata dorastania Muhammad Maktoum nie pozostawił Christiny bez opieki, podobnie jak jego były kochanek, nigdy nie doświadczyli trudności finansowych;

Po świętowaniu swoich szesnastych urodzin Christina przeprowadziła się do Emiratów i zmieniła religię, otrzymując muzułmańskie imię Mahra.

Ojciec docenił działanie córki i nadał jej tytuł królewski, czyniąc ją swoją spadkobierczynią. Starsze siostry księżniczki nie dostąpiły takiego zaszczytu, choć dorastały obok ojca, bo zawsze chciały wyjechać do Europy.

Wygląd Mahry nie mógł nie przyciągnąć uwagi godnego mężczyzny; w zeszłym roku dziewczyna wyszła za mąż. Wesele swym rozmachem i przepychem zasługuje na miano kolejnej bajki w „Baśniach z 1000 i jednej nocy”; ci, którzy widzieli tę uroczystość na własne oczy, dzielą się swoimi wrażeniami i wzruszeniami.

Mahra słusznie uważana jest za najpiękniejszą dziewczynę w swoim kraju; życzymy jej szczęścia rodzinnego i pomyślności w tak złożonym i zmiennym świecie Wschodu.