Podczas swojej pierwszej wizyty u Anieli, para była całkowicie oburzona ubóstwem, w jakim żyła. Jej dom przypominał opuszczoną chatę: zniszczone ściany, brak nowoczesnych udogodnień, betonowe i ziemne podłogi. Jedno okno przepuszczało bardzo mało światła, co sprawiało, że w domu panował mrok.

Aniela żyła dzięki skromnej pomocy społecznej, która przyznawała jej artykuły spożywcze i podstawowe potrzeby. Para szybko zrozumiała, że sama wizyta z kilkoma zapasami nie wystarczy. Postanowili więc działać.

Kiedy babcia wróciła do swojego domu, nie mogła uwierzyć w to, co zobaczyła. Przemiana była tak spektakularna, że nie mogła powstrzymać łez radości. Dla niej było to prawdziwe cud.

Para Kopeć pokazała, że dobroć i jedność mogą czynić cuda. Bez pomocy licznych wolontariuszy ta historia mogłaby potoczyć się inaczej.