Teraz, gdy już zrozumieliśmy, dlaczego większość radzieckich domów ma 9 pięter, a nie 10 lub 12, nie byłoby błędem ujawnienie innych tajemnic wieżowców.

Anews wybrał jedne z najbardziej zabawnych zagadek funkcjonalnych i codziennych.

Dlaczego sufity w budynkach Stalina są tak wysokie?

Wskazówka: wszystko wisi w powietrzu

Domy Stalina, które budowano w ZSRR od końca lat 30. do połowy lat 50., różnią się od swoich odpowiedników z Chruszczowa, Breżniewa i innych okresów przede wszystkim wysokością sufitów.

W „Stalinie” osiągają 3-4 metry.

W domach „nomenklatury” i „dyrektorów”, przeznaczonych dla przedstawicieli elity sowieckiej, wysokie sufity odpowiadały ogólnemu kierunkowi układu: przecież przestronne mieszkanie z gabinetem, żłobkiem i biblioteką dla wyższych urzędników partyjnych nie może mają niskie sufity.

Inną sprawą są stalinowscy robotnicy. Tutaj wysokie sufity były koniecznością. Faktem jest, że takie domy budowano z reguły jako mieszkania komunalne. A według ówczesnych standardów pomieszczenia, w których mieszkało jednocześnie kilka osób, musiały zostać zaopatrzone w określoną ilość powietrza – stąd słynne trzymetrowe sufity.

Dlaczego na dachach domów są białe kule?

Wskazówka: dotyczy to pogody i komunikacji.

Jeśli przyjrzysz się uważnie, zobaczysz gigantyczne białe kule na dachach niektórych wieżowców.

Bez względu na przypuszczenia dotyczące ich pochodzenia. Kiedyś przypisywano na przykład, że piłki były podłączone do sprzętu szpiegowskiego KGB.

W rzeczywistości obraz jest dużo bardziej prozaiczny. Biała kula to sferyczna powłoka służąca do ochrony różnego rodzaju anten. Instalowane na wysokich budynkach, są to w większości przypadków radary pogodowe do monitorowania pogody.

Dlaczego między kuchnią a łazienką jest małe okno?

Wskazówka: chodzi o oszczędności i bezpieczeństwo.

Niektórzy błędnie uważają, że wyposażanie ściany między łazienką a kuchnią w małe okienko rozpoczęło się już podczas budowy budynków z czasów Chruszczowa. Tak naprawdę zjawisko to pojawiło się znacznie wcześniej – domy Stalina również częściowo były wyposażone w takie okna, a dopiero później tradycję przejęli budowniczowie epoki Nikity Chruszczowa.